DÜZCE İSKÂN TARİHİ

Düzce ilinin tarihi çok eskilere dayanmasına rağmen Düzce’ye düzenli iskân faaliyetlerinin yakın zamanımızda olmaya başladığını gerek tarihi kaynaklardan gerekse bölgeye yerleşen, dönemi yaşamış büyüklerin anlattıklarından tespit etmek mümkündür. Düzce’de tarih boyunca çeşitli milletler yaşamıştır. Fakat hiçbir millet bu topraklar üzerinde tam bir hâkimiyet sağlayamamıştır.

Son yüzyılda Kafkaslarda, Kırımda, Balkanlarda ve Irak’ta yaşayan muhtelif Türk boylarının ve diğer halkların Rus zulmünden etkilenmesi üzerine Osmanlı İmparatorluğu’nun hoşgörü politikasının da etkisiyle bu halklara Osmanlı İmparatorluğu sahip çıkıp Osmanlı Devleti’nin Anadolu topraklarına ve aynı zamanda Düzce iline göç edip iskân edimelerine imkânlar sağlamıştır. Böylece Düzce’de yeni bir dönem yaşanmaya başlanılmıştır. Ancak Efteni gölü çevresinde sıtma hastalığının olması bölgelerde göç eden halkın yaşamını olumsuz etkilemiştir. 1877-1878 Osmanlı-Rus Harbi sonrasında çeşitli geçim sıkıntısı çeken ve yaşadıkları bölgenin insanlarının zulmünden, fakirlikten ötürü ve göç etmeden önceki yaşanılan yerlerdeki insanlarla çeşitli sebeplerden husumet yaşamamak için Düzce’nin ormanlık alanlarına da göçler olmuştur. Bu göçlerden Düzce’nin her tarafı nasibini almıştır.

Düzce’ye göç edenlerin nüfuslarının hızla artmasının neticesinde ilk yerleştikleri yerlere sığamayanların yeni köyler kurduğu da olmuştur. Böylece Düzce birçok halkın Kafkasya, Balkanlar, Kırım ve Irak’tan göçlerle birlikte yeni bir yerleşim düzenine kavuşma imkânı bulmuştur. Günümüzde de durum böyle devam etmektedir. Düzce’nin köylerinin yazılı bir tarihinin olmaması sebebiyle de tarihi yaşamış büyüklerin bu hayattan ebediyete gitmeden önce köyün büyükleriyle konuşularak sosyal, kültürel, ekonomik ve dini durumu yazılı kaynaklar kullanılarak, sözlü tarih ve alan (saha) çalışması yapılarak yazılmıştır.